Minsan pilitin mo mang salubungin ng ngiti ang paglubog ng araw

madalas sumasabay sa pagkalat ng dilim

ang takot sa sarili.

Takot na baka di na muling masilayan ang araw.

Minsan pilitin mo mang kalimutan ang nakaraan, Gaya ng pagsapit ng gabi

ito'y kusang dumadating.

Di maiwasang matakot.

Matakot na baka bukas di ka silayan ng araw

at patuloy kang lamunin ng lungkot at takot.

Minsan panalangin ng puso kong pagod

sana wala ng gabi.

sana wala na ang lukot at takot na kaakibat sa pagsapit nito.

Upang makatulog ng mahimbing.

upang saya ang laging nadarama.

Hanggang ngayon ay di mawari kung saan galing ang takot

Ang lungkot na bumabalot sa puso kong mahina.

para akong isang ibong nasa hawla.

di makawala.

Pagod na sa pagkakulong.

sana'y tuluyan ng makawala.